24 is...Ready for Take-Off!

'24 is het aantal uren in een dag, 2 x 12 (het getal van de perfectie), het aantal cycli in het chinese zonnejaar, het aantal boeken in de Tenach, gewoonlijk het aantal tanden in de mond van een menselijk kind, het aantal karaat van zuiver goud, het aantal letters in zowel het modern als het klassieke Griekse alfabet, het aantal hoofdstukken of "boeken" van Homerus' Odyssee en Ilias, het totaal aantal van majeur- en mineur toonsoorten in Westerse tonale muziek; exclusief enharmonische equivalenten; Chopin's 24 Preludes en natuurlijk de 24 preludes en fuga’s in het Wohltemperiertes Klavier van Bach, de naam van een populaire Amerikaanse actieserie die exact 24 uur duurt inclusief reclame, Elvis's verjaardag, het aantal flessen in een standaard bierkrat' 20dag+4maand = 24, 10(/2)+8(/2)=24, 24 Maart = Eva!

I figured it out! Tenminste dat dacht ik. Ik ben ontiegelijk slecht met nummers en getallen 'maar toen die dag nam ik ze voor lief... Ze zijn namelijk niet toevallig. In de 6e eeuw v.C. maakte Pythagoras reeds gebruik van de leer der getallen en ze zijn eveneens van grote betekenis geweest voor de Mixteken, Zapoteken. Azteken en Maya's. Natuurlijk, volledig berust op deze berekeningen had ik een plan geschetst. Nou ja, min of meer want na het ongeveer (vierentwin)tig keer kijken van Motorcycle diaries was het sommetje snel gemaakt. Ik kan er niet langer omheen; I’m 24 en het is tijd om dromen te realiseren.

Ik zal jullie niet langer vervelen met onzinnige informatie, maar op de magische datum van 20 april 2010 zou (20/4 dus),- Atención; ZOU - ik eigenlijk naar de nieuwe wereld vertrekken, daar waar menig ontdekkingsreiziger vele eeuwen terug ook voet aan de grond zette. Alleen jammer dat de goden het vuurwerk voor me op deze magische dag hadden geregeld. Een vulkaan? Dat had nou ook weer niet gehoeven.. Dus (pas) om 00.10 kreeg ik het tragische bericht van de BAeService:

"Flight BA0441 on 20 Apr AMS-LHR has been cancelled.Our apologies"

In zak en as zat ik - letterlijk en figuurlijk - maar veel tijd om over na te denken had ik niet.. ik moest het turbulente weekend nog verwerken..na dagenlang buienradar en windkaarten, en andere meteorologische informatie op mijn kamer te hebben aangezet -het leek het KNMI wel- kwam er nog een te gek feest. Zondag de18e kwam er verrassend genoeg een Portugese reiziger die vanuit Denemarken, via Duitsland op station Nijmegen in beeld, om vervolgens in op een mooie lente avond in het Groesbeeks dorpscafé door te brengen. Het werd al veel te snel de 19e en, acht 's ochtends zaten we in de trein naar het zuiden, hij ging door naar België, en ik strandde ergens vlakbij Rotterdam en kwam ik veel te laat thuis. 'How Bizarre...' en ik moest natuurlijk al mijn spullen nog pakken.

Maar goed, ik heb een week om mezelf bij elkaar te rapen en ik ga natuurlijk toch gewoon volledig in stijl in de voetsporen van el Ché. Mijn rode koffer heeft plaatsgemaakt voor een rode backpack en ik zal landen te Buenos Aires, het startpunt van mijn reis. Ik ga naar Uruguay en een stukje Brazilië, terug naar het Westen, en - 'maybe I'm crazy',- te paard de Andes over richting het Zuiden van Chili, district Lagos Frías. Vanaf Santiago de Chile vlieg ik eind Mei naar Bogotá, Colombia, en dan reis ik door naar het noordelijkse punt van het continent; Cartagena de Indias. Vanuit hier neem ik voor de verandering de zeilboot naaar Panama via de San Blas eilanden. Vanaf de bakermat van de Reggaeton wordt het voornamelijk de bus door Centraal Amerika en het Mexicaanse schiereiland Yucatán via Acapulco naar Mexico stad. Al moet er wel helaas een stukje Argentina geschrapt worden door de IJlandse puist.

Misschien nog wat (kleine) geruststellingen; ik vlieg niet met AirFrance, ik zal liever een paar pesos meer uitgeven voor een fatsoenlijke bus en/of chauffeur) en ook niet meer m'n migratie papieren kwijtmaken. Tevens zal ik ook niet snorkelen zonder instructie noch surfen als je net je een manicure hebt ondergaan, en nooit meer ontbijten met een piñacolada op een boot, en ik neem ook niet te veel (schoenen) mee, tenminste, ik zal het proberen. Bovendien heb ik ook niet echt de ambitie om me bij de FARC aan te sluiten...

...maar wens me toch maar wel succes. En misschien een tip voor de creatieve mensen; je mag me uitknippen en plakken op je wereldbol, maar wel netjes langs de lijntjes, ik kan namelijk niks missen. Het eerstvolgende nieuws komt de 27e vanuit de stad der tango; Buenos Aires, Argentina..

Un Abrazo,

Eva